شش روز بعد از قدرت‌گیری صدام در جلسه حزبی، او با خونسردی پشت تریبون می‌آید و اسامی رفیقانِ پیشینِ حزبی را که الان داغ خیانت بر پیشانی‌شان خورده، می‌خواند. تک‌تک از صندلی خود بلند می‌شوند...  و به بیرون هدایت شده و تیرباران می‌شوند.